«خشتهای جاویدان دوراونتاش» (۱۳۸۳) ساخته محمدحسن خواجهعبداللهی فیلم-مستندی درباره زیگورات چغازنبیل در شهرستان شوش در استان خوزستان است. این زیگورات معبدی از دوره تمدن عیلامی است که در حدود ۱۲۵۰ سال قبل از میلاد به دستور اونتاشناپیریشا، پادشاه عیلام باستان، برای ستایش اینشوشیناک، الهه نگهبان شهر باستانی شوش، ساخته شد. به همین دلیل هم نام باستانی آن «دوراونتاش» به معنای شهر اونتاش بود. بنا بر روایات، نام چغازنبیل را ساکنان محلی به این زیگورات دادند. «چُغا» به معنی «تپه» و «زنبیل» هم مشخصا به معنی «سبد» است. وجه تسمیه آن این است که زیگورات شبیه سبدی واژگون است. این زیگورات در حمله آشور بانیپال به عیلام در ۶۴۰ قبل از میلاد ویران شد. ویرانههای آن بیش از ۲۵۰۰ سال بعد بین سالهای ۱۹۵۱-۱۹۶۱ توسط رومن گیرشمن باستانشناس فرانسوی کشف شد، و اینک یکی از معدود بناهای ایرانی است که در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.